کانی های غیرفلزی

به دنبال کاهش معادن فلدسپات و افزایش نیاز به محصولات فلدسپات باکیفیت، فرآوری این مواد اهمیت ویژه‌های پیدا کرده‌است. جهت پرعیارسازی کانسنگ‌های پتاسیم فلدسپات به منظور حذف کانی‌های کوارتز، میکا، تیتانیوم حاوی آهن و سیار مواد معدنی همراه، روش‌های پیچیده‌ای از جمله جدایش ثقلی، فلوتاسیون و جدایش مغناطیسی در میدان‌های قوی معرفی شده‌اند.

پرعیارسازی ماسه کوارتز یک فناوری دشوار به منظور حذف مقدار کمی از ناخالصی‌های موجودر در ماسه کوارتز و به دست آوردن محصولی پرعیار یا ماسه کوارتز با خلوص بالا است. فرایند پرعیارسازی کوارتز عمدتاً شامل شستشو، طبقه‌بندی و دانه‌بندی، نرمه‌گیری، اسکراب کردن، جدایش مغناطیسی، فلوتاسیون، لیچینگ اسیدی و لیچینگ میکروبیولوژیکی می‌باشد.

باریت دارای ساختاری شکننده بوده و کریستال‌های آن به صورت لوله‌ای بزرگ می‌باشند. برای فرآوری باریت، روش‌های متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرند که عبارتند از جدایش ثقلی، جدایش مغناطیسی و فلوتاسیون.

روش‌های فرآوری گرافیت شامل فلوتاسیون، جدایش الکتریکی، جدایش ثقلی و … می‌باشد. فلوتاسیون پرکاربردترین روش پرعیارسازی گرافیت است. فرآیند جداسازی و تفکیک کانسنگ گرافیت عمدتاً برای سنگ‌های گرافیت با اشکال کریستالی مختلف و همچنین سنگ‌های همراه با کانی‌های سیلیکاته مانند میکا یا پیریت مناسب است.

با توجه به خواص مختلف انواع کانسنگ‌های فسفات، فرآیندهای پرعیارسازی آن عبارتند از فلوتاسیون، شستشو و لجن زدایی، جداسازی ثقلی، لیچینگ، جداسازی فوتوالکتریک و غیره. در این میان فلوتاسیون پرکاربردترین فرآیند پرعیارسازی سنگ معدن فسفات است. فرآیندهای مختلفی از جمله فلوتاسیون مستقیم، فلوتاسیون معکوس و فلوتاسیون معکوس دوگانه در فرآوری سنگ‌های فسفاته مورد استفاده قرار می‌‌گیرند.

روش‌های فرآوری فلوریت عبارتند از جدایش ثقلی و فلوتاسیون. با توجه به الزامات صنایع شیمیایی برای تولید اسید هیدروفلوریک، عیار بالاتر از 98% فلورید کلسیم و عیار کمتر از 1 درصد سیلیس مورد نیاز است. لذا فلوتاسیون فلوریت در 5 تا 7 مرحله انجام می‌شود. هنگامی که مقدار pH پالپ بین 11 – 8 باشد، شناورپذیری فلوریت بهتر است. علاوه بر این، افزایش دمای پالپ می‌تواند بایابی فلوتاسیون را بهبود بخشد.