آسیاهای گلوله‌ای به‌صورت گسترده در مدارهای آسیاکنی تر و خشک، در عملیات گسسته و پیوسته و در مقیاس کوچک و بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرند. بار خردکننده (گلوله‌ها) در آسیای گلوله‌ای با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند. بنابراین، نیروی برخورد، جهت و انرژی جنبشی بین دو یا چند گلوله بسیار متفاوت است. نیروهای مالشی یا سایشی بر روی ذرات و همچنین انرژی برخورد تأثیر می‌گذارد. این نیروها از حرکت چرخشی توپ‌ها و حرکت ذرات در داخل آسیا و مناطق تماس گلوله‌های در حال برخورد ناشی می‌شوند.
طوله بدنه سیلندری شکل آسیای گلوله‌ای (بالمیل) معمولا 1.5 – 1 برابر قطر آن می‌باشد. بار ورودی می‌تواند به‌صورت خشک با درصد رطوبت کمتر از 3% جهت کاهش پوشش‌دهی نرمه و یا پالپی با درصد رطوبت 40-20% باشد. از آسیاهای گلوله‌ای در مراحل اولیه و ثانویه مدار آسیاکنی استفاده می‌شود. در مرحله اول آسیاکنی، خوراک ورودی به آسیای گلوله‌ای محصول خروجی سنگ‌شکن‌ها و در مرحله دوم آسیاکنی ورودی آسیای گلوله‌ای (بالمیل) محصول خروجی آسیای میله‌ای، آسیای خودشکن و آسیای نیمه‌خودشکن می‌باشد.
در آسیای گلوله‌ای بار خردکننده عموماً گلوله‌هایی از جنس فولاد می‌باشد. حدود 40 درصد از فضای داخلی آسیا با گلوله‌های فولادی (با قطر 80-30 میلی‌متر) پر می‌شود که به‌طور موثری مواد معدنی را آسیا می‌کنند. ذرات ماده معدنی در داخل آسیا فضای خالی بین گلوله‌ها را پر می‌کنند. این ذرات بر اثر نیروی وارده از طریق دو گلوله و یا گلوله و بدنه آسیا خرد می‌شوند.
به‌طور کلی آسیاهای گلوله‌ای می‌توانند به دو صورت مرطوب یا خشک کار کنند و قادر به تولید محصولاتی در حد 100 میکرون هستند. این امر نشان‌دهنده نسبت‌های خردایش به بزرگی 100 است. تناژهای بسیار بالا را می‌توان با آسیاهای گلوله‌ای آسیا کرد. آسیاهای گلوله‌ای براساس توان و نه ظرفیت طبقه‌بندی می‌شوند.
بسته به شکل بدنه آسیا، آسیاهای گلوله‌ای به سه شکل استوانه‌ای، لوله‌ای و مخروطی طراحی و تولید می‌شوند. بسته به روش تخلیه نیز به سه صورت زیر متمایز می‌شوند:
- آسیاهایی با تخلیه آزاد محصول آسیا شده از طریق یک شاخه توخالی
- آسیاهایی با تخلیه در تمام طول درام از طریق یک سرند استوانه‌ای
- آسیاهایی با سیستم جداسازی خارجی، که در آن محصول آسیا شده از مواد در حال آسیا در جداکننده‌های خارج از درام آسیا جدا می‌شود.