فرآوری کانسنگ فلوریت
روش‌های فرآوری فلوریت عبارتند از جدایش ثقلی و فلوتاسیون. با توجه به الزامات صنایع شیمیایی برای تولید اسید هیدروفلوریک، عیار بالاتر از 98% فلورید کلسیم و عیار کمتر از 1 درصد سیلیس مورد نیاز است. لذا فلوتاسیون فلوریت در 5 تا 7 مرحله انجام می‌شود. هنگامی که مقدار pH پالپ بین 11 – 8 باشد، شناورپذیری فلوریت بهتر است. علاوه بر این، افزایش دمای پالپ می‌تواند بایابی فلوتاسیون را بهبود بخشد.
فرآیند فلوتاسیون فلوریت را می‌توان برای کانسنگ فلوریت سخت با خواص سنگ معدنی پیچیده مانند محتوای گل بالا در سنگ معدن، همزیستی بین کانی‌های ناخالص و فلوریت و مواد معدنی ریزدانه موجود در کانسنگ به کار برد.
پودر فلوریت فرآوری شده همراه با نمونه‌هایی از سنگ معدن فلوریت
فلوشیت فرایند
جداسازی کانسنگ فلوریت سولفیدی؛ در فلوتاسیون فلوریت حاوی کانی‌های سولفیدی معمولاً از زانتات بعنوان کلکتور جهت فلوته کردن مواد سولفیدی استفاده می‌شود. سپس با افزودن اسید چرب بعنوان کلکتور فلوریت شناور می‌شود. در طول فرایند، مقدار کمی بازدارنده سولفید برای بازداشت مواد معدنی سولفیدی باقی‌مانده به سلول اضافه می‌شود تا از کیفیت کنسانتره فلوریت اطمینان حاصل شود.
جداسازی فلوریت و باریت؛ به‌طور کلی به منظور جدایش فلوریت و باریت از فلوتاسیون تجمعی استفاده می‌شود. در این فرایند، از اسید اولئیک بعنوان کلکتور جهت دستیابی به کنسانتره استفاده می‌شود. سپس برای جداسازی فلوریت و باریت موجود در کنسانتره فلوتاسیون معکوس به کار می‌رود تا کنسانتره فلوریت حاصل شود.
جداسازی فلوریت از کوارتز؛ در این فرایند فلوریت توسط اسیدهای چرب جذب شده و کوارتز توسط شیشه مایع (شیشه محلول) مهار می‌شود. مقدار شیشه مایع مورد استفاده باید به دقت کنترل شود. استفاده از آن به مقدار کم می‌تواند فلوریت را فعال کند، اما برای مهار کوارتز کافی نیست. استفاده بیش از حد از شیشه مایع نیز فلوریت را مهار خواهد کرد. گاهی به منظور تقویت اثر بازدارندگی شیشه مایع بر روی کوارتز، مقداری یون فلزی چند ظرفیتی اضافه می‌شود که علاوه بر کوارتز کلسیت را نیز مهار می‌کند.
فلوشیت فلوتاسیون فلوریت