جدایش ثقلی
از آنجایی که چگالی کانی‌های طلا بسیار بیشتر از کانی‌های گنگ است، کانسنگ‌های طلای حاوی طلای گرانولار باید به روش ثقلی فرآوری شوند.
کاربرد
جدایش ثقلی اساسی‌ترین روش برای پرعیارسازی طلای نوع پلاسری است و همچنین برای بازیابی طلای درشت دانه از ذرات مونومر قبل و بعد از فلوتاسیون یا لیچینگ کانی‌های طلای رگه‌ای استفاده می‌شود.
طلای نوع پلاسری
بطور کلی فرایند جداسازی ثقلی طلای پلاسری شامل مراحل خردایش، سرند (سرند استوانه‌ای و لرزان)، نرمه‌زدایی، طبقه‌بندی و در نهایت جدایش ثقلی است که به روش‌های مختلفی از جمله جیگ و اسپیرال می‌باشد.
طلای نوع رگه‌ای
جدایش ثقلی یک روش کارآمد در بازیابی طلای درشت دانه از ذرات مونومر قبل و بعد از فلوتاسیون یا لیچینگ می‌باشد که به بهبود بازیابی طلا و ساده‌تر شدن فرایند کمک می‌کند. سال‌ها تمرین ثابت کرده‌است که سیستم ترکیبی حذف آهن + جیگ + میز لرزان + تیکنر شیب‌دار دارای نرخ بازیابی بالایی می‌باشد. جیگ معمولاً بین آسیای گلوله‌ای و تجهیزات طبقه‌بندی قرار می‌گیرد. بار خروجی از آسیا وارد دستگاه جیگ می‌شود که در آن ذرات سبک به کلسیفایر و ذرات درشت ه میز لرزان منتقل می‌شوند. عیار کنسانتره طلای بدست آمده 45 – 40 درصد بوده که می‌توان از آن درکوره‌های ذوب به منظور تولید شمش طلا استفاده کرد.